Die land van melk en heuning (en vinnige kêrels)

Vandat die Britse Setlaars oorspronklik in 1820 besluit het om Port Elizabeth toe te seil sodat hulle die Grahamstadse Kunstefees kan bywoon, is ons ou landjie aan die suidpunt van Afrika gereeld in die nuus hier in die Engelse pers.

Net jammer dis gewoonlik slegte nuus.

As dit nie Hugh Masekela is wat die land wil verlaat omdat hy as kunstenaar ingeperk voel nie, is dit kabinetslede wat ge-fire word omdat hulle kwansuis nie langs dieselfde vuur sit as die President nie. Of een van die vele Suid-Afrikaners wat vir die onder-presterende Engelse krieketspan uitdraf wat die span in die steek laat (wat my laat wonder: as Matt Prior dan so sleg is, kan hulle nie maar 'n Ingelsman kry om in sy plek te speel nie?).

Maar na 'n harde week, 'n paar berigte in Saterdag se koerante wat darem 'n Suid-Afrikaner se hart laat warm klop.

Eers was dit Jancis Robinson wat in die Financial Times skryf van die prag en die goeie wyne en restaurante van die Franschhoek-vallei.

En toe sien ek hierdie artikel in The Times se gesondheisbylae, waar 'n Suid-Afrikaanse meisie kla dat haar Engelse kêrel darem maar net te stadig vir woorde is.

Ja-nee, g'n wonder die Britse Setlaars het nooit wou terugkeer Moddereiland toe nie.


Voetstoots van Tonder
12 Augustus 2007