Sunday, June 25, 2006

Wat nie doodmaak nie, maak vet

Photobucket - Video and Image Hosting
Daar moet ek toe die naweek uitvind dat salmonella nie ‘n goeie bron van Omega 3 olies en derhalwe deel van ‘n hart-vriendelike diëet is nie, maar iets wat jy in tjoklits kry en wat jou maag laat werk vir ‘n dag of twee. Met ander woorde dis ‘n baie effektiewe kuur vir hardlywigheid, dalk selfs meer effektief as ‘n handvol pruimedante saam met môre-oggend se All Bran.

Lekker woord, hardlywig. Dis vir seker een van my gunsteling woorde in die Afrikaanse taal. Nie dat dit altyd ewe lekker is om daaraan te ly nie; nee, in dié opsig verskil dit byvoorbeeld van tiramisu, wat volgens my ook ‘n baie lekker woord is, én dis natuurlik terselfdertyd ook lieflik om te hê.

Dink mooi daaroor: hardlywig – jou hele lyf voel skoon hard. Kan daar ‘n meer beskrywende term in Afrikaans wees, of self in enige ander taal? Die tipiese Engelsman behoort jaloers te wees op ons, hy wat bloot maar net gekonstipeerd kan raak; wat ‘n snob-term vir so ‘n ongemaklike kondisie.

Maar genoeg *** gepraat, en om terug te keer na tiramisu. As jy dalk beplan het om hierdie week self een van hierdie poerings aanmekaar te slaan, maak asseblief seker jy sprinkel nie enige van Cadbury se sjokolade oor jou skepping nie. Hierdie lekkergoedmaker het mos nou die dag gelas dat ‘n miljoen van hulle produkte regoor Groot-Brittanje van die winkelrakke verwyder word.

Die rede? Salmonella.

Sewe produklyne is geaffekteer, insluitende die paaseiers wat vroeër vanjaar in Cadbury se fabriek in Herefordshire gemaak is.

Paaseiers?

Hellooo… is hierdie dalk ‘n blonde grap? Dis nou reeds meer as twee maande sedert Paasfees, en die sjokolade-eiers op die winkelrakke, tesame met die baksels hot cross buns en al die glimlaggende hasies met die lang eetbare ore, behoort tog seker teen dié tyd almal op te wees, of hoe?

As ‘n winkel soos Ikea dalk aankondig dat hulle met groot skok uitgevind het die eetkamerstoele wat hulle verkoop, ly aan een of ander lewensgevaarlike tekortkoming, kan ek nog verstaan dat hulle jou uitnooi om die goed terug te bring in ruil vir ‘n apologie, ‘n stywe handdruk en ‘n volle terugbetaling. Ek wonder wel of hulle jou verder ook gaan vergoed vir die heen en weer se vervoerkoste, asook al die moeite om die defektiewe platpak te bou en kort daarna weer uitmekaar te haal.

Maar dit gaan my verstand heeltemal te bowe wanneer ‘n maatskappy wat eetgoed vir onmiddellike verbruik verkoop die tipe aankondiging maak wat Cadbury so pas gedoen het. Stuur die sjokolade na ons vrypos-adres in Birmingham, en ons gee vir jou ‘n volle terugbetaling. Indien jy egter een van die 99.9% mense is wat jou paaseiers aan die begin van April geëet het toe jy veronderstel was om dit te doen: jammer vir die ongerief, maar daar’s niks wat ons vir jou kan doen nie. Behalwe seker om volgende jaar harder te probeer om die fabriek skoon te hou.

Cadbury’s is egter nie alleen in hierdie saak nie. Selfs ‘n gesiene winkelgroep soos Waitrose, waar al daai WAGS en hulle supermodel-vriendinne inkopies doen, maak elke nou en dan soortgelyke aankondigings. In Augustus verlede jaar het hulle byvoorbeeld elf verskillende voorbereide maaltyd-pakkies waarvan sommige se vervaldatum reeds verstryk het, teruggeroep. Die rede? Die moontlike teenwoordigheid van “foreign objects” in die disse. En met “foreign objects” het hulle nie verwys na lam uit Nieu-Seeland of die vingernael van ‘n fabriekswerker uit Pole nie: nee, die hare van ‘n skoonmaakborsel het blykbaar dié dag in die pot beland.

Nou vra ek jou: wat van die mense wat ‘n uur of twee nadat hulle die winkel verlaat het, die betrokke dis verorber het? Is dit nie die hele punt van voorbereide maaltye nie? En wat van diegene wat nie daai dag dieselfde koerant as ek gelees het nie, en derhalwe die aankondiging heeltemal gemis het? Wat van hulle wat glad nie kan lees nie?

Hierdie tipe aankondiging is derhalwe net nie goed genoeg nie. Wat my betref is daar net een oplossing, en dit is dat die baas van Cadbury’s se fabriek en sy senior personeelspan elkeen van daai salmonella-eiers wat teruggestuur word Birmingham toe, moet opeet. Hulle het mos in die eerste plek besluit dat die probleem nie ernstig genoeg is om stappe te neem nie; gee hulle nou op dié manier kans om hulle bona fides te bewys en hulle geloofwaardigheid terug te wen.

Vir die res van ons, moet ons in hierdie dae ligloop as ons perdalks ‘n ouma in Engeland het en ons besluit om vir ‘n verandering by haar te gaan kuier. Want dis waarskynlik die enigste plek waar jy nog van hierdie ou paaseiers in die hande kan kry (die ou tannies steek dit mos weg in dieselfde kas as daai stapel gebruikte geskenkpapier wat hulle opgaar om volgende jaar se persente mee toe te draai).

Maar die goeie nuus is dat ‘n bietjie salmonella jou gelukkig nie sal doodmaak nie. So tensy jy ‘n paar dosyn van Ouma se geaffekteerde paaseiers op een dag in jou keel afstop, behoort jy dit te oorleef. En as jy dan so baie paaseiers eet, verdien jy om effe siek te voel na die tyd. Of om ten minste ‘n bietjie gewig op te tel in die proses.

In welke geval jy waarskynlik kan doen met ‘n bietjie diarree.


Voetstoots van Tonder
25 Junie 2006

3 Comments:

Blogger Voetstoots van Tonder said...

wives and girlfriends (vd Engelse sokkerspan) - elke dag in die nuus hierso op die oomblik, met al die lekker partytjies en inkopie-eskapades wat aan die gang is in Baden Baden...

cheers

6:05 am  
Blogger PienkZuit said...

Ek is een vna daardie mense wat daarvan hou om te se^ : "I told you so!" Nou dat Engeland verloor het : "I told you so!". Ok, net 'n grappie, maar nou kan jy maandag maak asof jy vir Portugal geskree het in die invryf by die werk. Jy kon eintlik nie verloor het nie.

2:42 pm  
Blogger Voetstoots van Tonder said...

inderdaad, Pienk Zuit, inderdaad - my repliek volg, sien my volgende skrywe...

cheers

2:49 pm  

Post a Comment

<< Home

< # afrikaans ? >